Nothing loved is ever lost

4 jaar geleden.

Je crematie.

Je afscheid in de kleine kapel.

Je plekje op de kast.

De pistolets en koffiekoeken.

Het overleven.

Vandaag.

Ijskoud buiten.

Warm vanbinnen.

Veel gelach.

Leuke babbels.

Bloemetjes in de branding.

Je naam in het zand.

Je herinnering in ons hart.

Lekkere pannenkoeken.

En geen druppel regen! 

Dankbaar voor de lieve mensen die erbij waren, fysiek of in gedachten. 

Nothing loved is ever lost.

31 oktober 2017 - vier jaar

'Verjaren is niet hetzelfde
als jarig zijn.
Verjaren doe je in stilte.
Zonder hoedje op.
Zonder toeters of bellen....

Het is een stil feestje.

Je kunt zelfs verjaren
als je er niet meer bent.
Als iemand met jou
- in gedachten -
een liedje neuriet.
Taart eet.

Vandaag verjaar jij.
Ik hing vlaggetjes in mijn hoofd.
En zwaai nu met een wimpel.’

Jouw dagje daar op je wolkje, kleine prins!