Nothing is wasted

Een zonovergoten namiddag in de speeltuin. Blije gezichtjes.
Om ter hoogste met de schommel, allemaal!
Liv gilt lachend, 'Mama! Ik ga zo hoog! Ik vlieg naar Mats en kan hem dan een kusje geven!'.
M'n hart smelt.
Ze geloven dat Mats een sterretje is. Dat hij het even leuk heeft daarboven als zij hier beneden.
Bij een heldere sterrenhemel zoekt Hanne de allerfelste ster en zegt dan fier, 'Dat is Mats zijn ster!'.
Ze fantaseren luidop, over Mats en zijn sterrenvriendinnetje Lola*, dat ze samen met de poppen spelen...
'Misschien gaan ze ooit wel trouwen!', riep Hanne zelfs een keer enthousiast.
'Lieve meid, ik denk dat ze gewoon voor altijd kindjes mogen blijven.'
Mijn dochters geloven in hun broer. Op zo'n speelse, lieve, onschuldige manier.
Waarom zou ik dan niet geloven?
Aan een kind zegt je niet: je broer is dood. punt. Meer is er niet aan.
'Je broertje was veel te klein om bij ons te kunnen zijn, daarom is hij nu in de hemel. We kunnen hem niet meer zien, maar we kunnen wel nog aan hem denken.'

Ik vraag me af hoe ik met zijn overlijden zou moeten omgaan als ik nergens in geloofde.
Ik ben geen trouwe kerkganger. Maar ik geloof dat er iéts is. Dat het leven ook niet zomaar stopt, als het stopt.
Ik durf te geloven dat Mats nu vertroeteld wordt door al zijn overgrootouders daarboven. Hij wordt door m'n broer op sleeptouw genomen bij het uithalen van kwajongensstreken. 
En als de dag ooit komt dat ik hier wegvlieg, dan weet ik dat ik voor de rest van de eeuwigheid zal mogen moederen over mijn kleine jongen, die voor altijd 'kleine jongen' is.
Ik durf het te geloven. Maar ergens moét ik het ook geloven. Anders zou mijn wereld véél te donker zijn.

Bij het zien of horen van bepaalde dingen, voel ik me met hem verbonden. Ik voel zijn nabijheid. Ik kan er door glimlachen ook. Dat kon ik een paar weken geleden nog niet.

'To grieve is to be reminded of you in every instance of beauty.'

Ik begin stilletjes aan te geloven dat we hier sterker uit komen. Dat Mats' korte aanwezigheid het leven van heel wat mensen heeft kunnen raken. Misschien bewuster heeft gemaakt van al het goede.
Dat heeft hij voor mij gedaan alleszins.

Nothing is wasted - Jason Gray

... but what if every tear you cry will seed the ground, where joy will grow...

... it's from the deepest wounds, that beauty finds a place to bloom...

... nothing is wasted...

... and in time, you will believe it too...