Dag 30 - My promise to you
Lieve kleine jongen van me,
Wat ik zou geven om je nog één keertje vast te mogen houden.
Je tijd in onze armen was veel te kort.
Ik wilde je zoveel vertellen.
Ik kon het niet.
Dat ik je graag zie.
Dat ik je mis.
De leegte die je achterliet zal altijd voelbaar blijven.
Je blijft voor altijd ons derde kindje.
Zelfs al is mijn antwoord soms 'drie' , als mensen me vragen hoeveel kinderen ik heb.
Ik schaam me niet voor jou.
Ik schaam me tegenover jou.
Binnenin schreeuw ik uit dat ik er eigenlijk vier heb.
Maar ik wil die blikken niet.
Die verontruste ogen.
Het onwennige.
Ze geven me het gevoel dat ik beschadigd ben.
Misschien ben ik dat wel, maar zo voelt het niet altijd.
Weet dat ik altijd 'vier' zeg met mijn hart.
Ik had het zo graag anders gehad.
Maar ik ben blij dat je er geweest bent.
Je hebt me zoveel geleerd.
Rijker gemaakt.
En ik weet dat je er nog bent, op jouw manier.
Ik voel je dichtbij me.
Hopend dat jij ook voelt dat ik aan je denk.
Geen dag gaat voorbij dat ik dat niet doe.
Je bent vervlochten met mijn ziel en zit diep in mijn hart.
En daar zal je altijd blijven.
Dat beloof ik je.
Als ik het leven over moest doen, koos ik weer voor jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten